การจำแนกประเภทของวัสดุลำเลียงแบบนิวแมติกตามความยึดเกาะและมาตรการป้องกันการเกาะติดที่มีประสิทธิผล

ตอนที่ 01: การจำแนกประเภทของวัสดุตามการยึดเกาะ

1. วัสดุที่ไม่ยึดติด

วัสดุที่ไม่ยึดติดหมายถึงวัสดุที่แทบจะไม่ยึดติดกับผนังท่อระหว่างการลำเลียงแบบนิวแมติก วัสดุเหล่านี้มีคุณสมบัติการไหลที่ดีเยี่ยมและไม่เกาะติดกับท่อได้ง่าย จึงมั่นใจได้ถึงประสิทธิภาพการลำเลียงที่ดี วัสดุที่ไม่ยึดติดทั่วไป ได้แก่ ผงโลหะบางชนิดและเม็ดแก้ว

2. วัสดุที่มีกาวอ่อน

วัสดุที่มีการยึดเกาะที่อ่อนแอคือวัสดุที่มีการยึดเกาะกับผนังท่อในระดับหนึ่งในระหว่างการลำเลียงแบบนิวแมติก แต่แรงยึดเกาะค่อนข้างอ่อน วัสดุเหล่านี้แสดงการยึดเกาะเล็กน้อยระหว่างการลำเลียง แต่โดยทั่วไปจะไม่ทำให้เกิดปัญหาการเกาะติดที่รุนแรง วัสดุที่มีการยึดเกาะน้อยโดยทั่วไป ได้แก่ ผงแห้งและเมล็ดพืชบางชนิด

3. วัสดุกาวปานกลาง

วัสดุที่มีการยึดเกาะปานกลางคือวัสดุที่แสดงการยึดเกาะกับผนังท่ออย่างเห็นได้ชัดระหว่างการลำเลียง วัสดุเหล่านี้มีคุณสมบัติในการยึดเกาะที่แข็งแรงกว่า และมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดปัญหาการเกาะติดภายในท่อ ซึ่งส่งผลต่อกระบวนการลำเลียงตามปกติ วัสดุยึดติดปานกลางทั่วไป ได้แก่ ผงเคมีบางชนิดและผงแร่

4. วัสดุที่มีกาวสูง

วัสดุที่มีความยึดเกาะสูงหมายถึงวัสดุที่มีคุณสมบัติยึดเกาะที่แข็งแรงมากในระหว่างการลำเลียงแบบนิวแมติก วัสดุเหล่านี้มีแรงยึดเกาะสูง และอาจทำให้เกิดปัญหาการเกาะติดอย่างรุนแรงได้ง่าย แม้ว่าจะนำไปสู่การอุดตันภายในท่อก็ตาม วัสดุที่มีการยึดเกาะสูงทั่วไป ได้แก่ โพลีเมอร์เหนียวบางชนิดและสารที่เป็นแป้งเหนียว

ตอนที่ 02: วิธีการป้องกันการติดวัสดุในท่อ

1. การเลือกวัสดุท่อที่เหมาะสม

การเลือกวัสดุท่อที่เหมาะสมสามารถลดแรงเสียดทานระหว่างวัสดุและผนังท่อได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งช่วยลดโอกาสการยึดเกาะ โดยทั่วไป สำหรับวัสดุที่มีการยึดเกาะปานกลางและมีกาวสูง ขอแนะนำให้เลือกวัสดุท่อที่มีพื้นผิวด้านในเรียบกว่าและทนทานต่อการสึกหรอมากกว่า เช่น โพลีเอทิลีนและโพลีเตตราฟลูออโรเอทิลีน

2. การควบคุมความเร็วของก๊าซ

การควบคุมความเร็วก๊าซในการลำเลียงอย่างเหมาะสมสามารถลดแรงเสียดทานระหว่างวัสดุและผนังท่อ ส่งผลให้โอกาสการยึดเกาะลดลง หากความเร็วสูงเกินไป โอกาสที่จะเกิดการยึดเกาะเพิ่มขึ้น หากค่าต่ำเกินไป วัสดุก็มีแนวโน้มว่าจะเกาะตัว และยังนำไปสู่ปัญหาการเกาะติดอีกด้วย ดังนั้นในระหว่างการลำเลียงแบบนิวแมติก จึงจำเป็นต้องปรับความเร็วของก๊าซอย่างเหมาะสมตามคุณสมบัติของกาวของวัสดุและเส้นผ่านศูนย์กลางของท่อ

3. ใช้สารเคลือบป้องกันการยึดเกาะที่เหมาะสม

การใช้สารเคลือบป้องกันการยึดเกาะที่เหมาะสมกับพื้นผิวด้านในของท่อสามารถลดแรงเสียดทานระหว่างวัสดุกับผนังท่อได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งช่วยลดการยึดเกาะ วัสดุเคลือบป้องกันการยึดเกาะทั่วไป ได้แก่ โพลีเตตราฟลูออโรเอทิลีนและโพลีสไตรีน

4. การทำความสะอาดท่ออย่างสม่ำเสมอ

การทำความสะอาดท่อเป็นประจำสามารถขจัดวัสดุที่เกาะติดกับผนังท่อออกได้อย่างมีประสิทธิภาพ ป้องกันปัญหาการเกาะติด ควรกำหนดความถี่และวิธีการทำความสะอาดโดยพิจารณาจากคุณสมบัติการยึดเกาะเฉพาะของวัสดุและเงื่อนไขการใช้งานท่อ

5. การใช้ก๊าซลำเลียงที่เหมาะสม

การเลือกก๊าซลำเลียงที่เหมาะสมจะช่วยลดแรงเสียดทานระหว่างวัสดุและผนังท่อ ส่งผลให้โอกาสการยึดเกาะลดลง ในกระบวนการลำเลียงแบบนิวแมติก ก๊าซลำเลียงที่ใช้กันทั่วไปประกอบด้วยอากาศและไอน้ำ และตัวเลือกควรขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของกาวของวัสดุ

โดยสรุป วัสดุลำเลียงแบบนิวแมติกสามารถแบ่งได้เป็นประเภทต่างๆ ตามคุณสมบัติของกาว ในการใช้งานจริง เราควรเลือกมาตรการป้องกันการยึดเกาะที่เหมาะสมตามคุณลักษณะเฉพาะของวัสดุเพื่อลดการยึดเกาะ เพื่อให้มั่นใจว่าการลำเลียงแบบนิวแมติกทำงานได้ตามปกติ ด้วยการทำความเข้าใจคุณสมบัติการยึดติดของวัสดุอย่างถ่องแท้ และการใช้มาตรการป้องกันการยึดเกาะตามเป้าหมาย เราสามารถแก้ไขปัญหาการติดของวัสดุในท่อได้อย่างมีประสิทธิภาพ